"Vertrouwen is de basis van motivatie", zegt de ene vrouw met dubbele tong tegen de andere, wanneer wij uitgeblust van treinreis Rotterdam-Schiphol-Antwerpen in het eetcafé zitten. "Ja dat is zo", zeg ik en neem ook nog maar een slok van mijn Belgisch biertje. Dit is een waarheid als een koe.
Als je geen vertrouwen hebt in dat het goed komt, moet je niet niet zo op reis gaan:
-we kunnen thuis niet inchecken omdat we via België reizen. Daarom krijgen we rotplaatsen in het midden in een rij van vier. We voelen ons haringen in een ton. Er wordt omgeroepen, dat er nog comfort stoelen vrij zijn. Nou wij willen wel bijbetalen voor ruimere plaatsen. Maar wat schetst onze verbazing. De KLM-stewardess biedt ons een andere plek aan. We krijgen drie stoelen voor ons tweetjes. En zo reizen wij heel luxe 12 uur door de lucht. Ik wil eigenlijk het vliegtuig nog niet uit, want ik heb het einde van ' The most wanted man' van Anton Corbijn nog niet gezien.
-voor de bagage karretjes op het vliegveld in Panama moeten we 6 dollar betalen. Ik trek met een brede glimlach de eerste zes van onze honderd 1 dollar biljetten uit mijn portemonnee. Man blij en ik blij
-de fietsdozen zijn kapot, maar onze fietsen niet
-er is niemand om ons op te halen op het vliegveld, maar we bereiken voor het donker op de fiets ons hostel, ons Spaans is toereikend om een koud biertje (Cerveza) te bestellen en de fietsen kunnen ook hier binnenslapen
-op de eerste fietsdag is er op het juiste moment een markt voor een fruithapje en zijn we binnen voor een tropische regenbui, wij zitten hoog en droog.
-het zwembad van hotel in Panama is leeg, maar de bedden slapen heerlijk en de wifi is snel (wat wil een reiziger nog meer)
-we overleven de ochtend-, middag- en avondspits door sloppenwijken, moderne stad en over snelwegen. Het verkeer gaat stilstaan, er wordt gezwaaid en getoeterd. We fietsen tegen het verkeer in, slalommend langs kraters, plassen, loslopende honden, stenen en vuilnis.
-we drinken fruitsapjes van 1 dollar (leve de super diarree pillen uit Marokko) en zitten op stoepjes te genieten van het voorbij lopend volk
-omdat ik een Genius-member ben bij booking.com hebben we voor een klein prijsje een super-de-luxe hotel in het moderne Panama (met zwembad met water)
-weather.com voorspelt 4 dagen thunderstorms (hoe vaak moet ik Peeetje nog zeggen, dat hij het weerbericht nergens ter wereld moet geloven), maar er valt slechts een enkel buitje, de lucht is zelfs strakblauw en we zien twee regenbogen
-de weg door Panama is niet fietsvriendelijk. Voor 28 dollar mogen fietsen, 10 tassen, PedalPeter en AnneFiets in een airco-bus mee naar Santiago (250 km). Tijd over om op ons dooie gemak het Panama-Kanaal te bezichtigen waar juist een schip uit Rotterdam door de sluis gaat en we nogmaals naar ons favoriete plekje, de vismarkt gaan! We genieten van het contrast van de oude en nieuwe stad
-we kunnen thuis niet inchecken omdat we via België reizen. Daarom krijgen we rotplaatsen in het midden in een rij van vier. We voelen ons haringen in een ton. Er wordt omgeroepen, dat er nog comfort stoelen vrij zijn. Nou wij willen wel bijbetalen voor ruimere plaatsen. Maar wat schetst onze verbazing. De KLM-stewardess biedt ons een andere plek aan. We krijgen drie stoelen voor ons tweetjes. En zo reizen wij heel luxe 12 uur door de lucht. Ik wil eigenlijk het vliegtuig nog niet uit, want ik heb het einde van ' The most wanted man' van Anton Corbijn nog niet gezien.
-voor de bagage karretjes op het vliegveld in Panama moeten we 6 dollar betalen. Ik trek met een brede glimlach de eerste zes van onze honderd 1 dollar biljetten uit mijn portemonnee. Man blij en ik blij
-de fietsdozen zijn kapot, maar onze fietsen niet
-er is niemand om ons op te halen op het vliegveld, maar we bereiken voor het donker op de fiets ons hostel, ons Spaans is toereikend om een koud biertje (Cerveza) te bestellen en de fietsen kunnen ook hier binnenslapen
-op de eerste fietsdag is er op het juiste moment een markt voor een fruithapje en zijn we binnen voor een tropische regenbui, wij zitten hoog en droog.
-de weg door Panama is niet fietsvriendelijk. Voor 28 dollar mogen fietsen, 10 tassen, PedalPeter en AnneFiets in een airco-bus mee naar Santiago (250 km). Tijd over om op ons dooie gemak het Panama-Kanaal te bezichtigen waar juist een schip uit Rotterdam door de sluis gaat en we nogmaals naar ons favoriete plekje, de vismarkt gaan! We genieten van het contrast van de oude en nieuwe stad
 |
 |
| Ook op de vismarkt moet je op je beurt wachten |
- en als kers op de appelmoes verorberen we na een relaxe busrit een heerlijke prut bij Van der Valk, we worden zelfs ontvangen door mevrouw Van der Valk herself!
Carpe Diem!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten