De regen heeft men hier goed georganiseerd: deze valt voornamelijk 's nachts.
De dag begint dan ook met een prettige koelte.
Vandaag voert een brede, verkeersarme weg ons gelijk na het ontbijt richting Quepos.We denken daar, gezien de 50 km, rond 12 uur te zijn.
Kort na een tropische-fruitsappen-stop trekt echter een bekende, maar verontrustende, metalen"pang..."onze aandacht.
Annelies bevestigt gelijk: "Er zit een slag in je achterwiel!"
Gebroken spaken, meestal aan de lastigste (tandwiel)kant van je achterwiel, verschijnen altijd op plaatsen waar je ze niet wil/kan repareren. Snelheid is geboden, voordat meer spaken de geest geven.
We keren terug naar de fruitsappen-keet met schaduw, waar ik in 3 kwartier het wiel met een nieuwe spaak op spanning breng.
Quepos heeft nog een laatste verrassing in petto.
De 7 km lange weg naar exclusieve stranden gaat over honderden meters hoge rotspartijen met stijgingen die ons klimvermogen te boven gaan.
We duwen onze fietstrucks over de smalle slingerweg omhoog. We moeten verder, maar onderweg twijfelen we er soms aan hoe we dit oplossen. Pick-uptrucks reageren niet op onze opgeheven handen, dus worstelen we ons noodgedwongen glijvoetend en zwetend naar de top.
Afdalingen bij deze steiltes zijn bijna even uitdagend.
Beneden wachten de koele biertjes en en mooi uitzicht vanuit hotelkamer.
De dag begint dan ook met een prettige koelte.
Vandaag voert een brede, verkeersarme weg ons gelijk na het ontbijt richting Quepos.We denken daar, gezien de 50 km, rond 12 uur te zijn.
Kort na een tropische-fruitsappen-stop trekt echter een bekende, maar verontrustende, metalen"pang..."onze aandacht.
Annelies bevestigt gelijk: "Er zit een slag in je achterwiel!"
Gebroken spaken, meestal aan de lastigste (tandwiel)kant van je achterwiel, verschijnen altijd op plaatsen waar je ze niet wil/kan repareren. Snelheid is geboden, voordat meer spaken de geest geven.
We keren terug naar de fruitsappen-keet met schaduw, waar ik in 3 kwartier het wiel met een nieuwe spaak op spanning breng.
Quepos heeft nog een laatste verrassing in petto.
De 7 km lange weg naar exclusieve stranden gaat over honderden meters hoge rotspartijen met stijgingen die ons klimvermogen te boven gaan.
We duwen onze fietstrucks over de smalle slingerweg omhoog. We moeten verder, maar onderweg twijfelen we er soms aan hoe we dit oplossen. Pick-uptrucks reageren niet op onze opgeheven handen, dus worstelen we ons noodgedwongen glijvoetend en zwetend naar de top.
Afdalingen bij deze steiltes zijn bijna even uitdagend.
Beneden wachten de koele biertjes en en mooi uitzicht vanuit hotelkamer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten